معنی ابن تیانی - جستجوی لغت در جدول جو

ابن تیانی(اِ نُ تَیْ یا)

لغت نامه دهخدا

(اِ نُ)

ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن ثابت مصری. شاعر و ادیب. غالب اشعار او در طامات و زهد است. وفات به سال 562 ه. ق

(اِ نُ حَیْ یا)

ابومروان بن خلف قرطبی. مورخ (377-469 ه. ق.). از تألیفات بسیار او تنها کتاب المقتبس فی تاریخ الاندلس برجایست و نسخی از آن در پاریس و نیز اصطنبول و مجریط (مادرید) موجود باشد

لغت نامه دهخدا

ابن ترنی

(اِ نُ تُ نا)

حذر. زیرک، پسر امه. کنیززاده. (المزهر)

لغت نامه دهخدا

ابن بیان

(اِ نُ بَیْ یا)

ناکس. خسیس. فرومایه از مردم

لغت نامه دهخدا

ابن هیان

(اِ نُ هََ یْ یا)

فرومایه و ناکس از مردم. خسیس از ناس. بی سروپا. بی پدرومادر

لغت نامه دهخدا

ابن هانی

ابن هانی، یکی از ولات طبرستان که پس از سلیمان بن منصور، به فرمان هارون الرشید ولایت آن سامان یافت، وی مردی مصلح و عادل بود و در مدت ولایت وی طبرستان امنیت کامل داشت، (از تاریخ طبرستان ابن اسفندیار) (از تاریخ طبرستان و رویان و مازندران مرعشی)

لغت نامه دهخدا

ابن هانی

(اِ نُ)

ابوالقاسم یا ابوالحسن محمد بن هانی بن محمد بن سعدون ازدی اندلسی. مولد او بشهر قرطبه یا بیره. در قرطبه تحصیل علم و ادب کرد و سپس به اشبیلیه شد و بعلت بدزبانی و سوء رفتار او مردم اشبیلیه او را منفور داشتند و بتهمت متابعت رای فلاسفه او را طرد کردند، وی بافریقیه رفت و جوهر سردار سپاه منصور فاطمی را مدح گفت و صلت یافت و از آنجا به الجزائر شد و بزرگان آنجا را مدایح سرود سپس بخدمت معز خلیفۀ فاطمی پیوست و آنگاه که خلیفه به مصر رفت ابن هانی برای آوردن کسان خویش بمغرب شد و او را در سن سی وشش سالگی به سال 362 هجری قمری در برقه بکشتند. اشعار او در مغرب شهرتی عظیم دارد و او در نظر مردم مغرب مانند متنبی است در مشرق

لغت نامه دهخدا

معنی ابن تیانی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما